معمار: Steven Ehrlich
موقعیت بنا: Los Angeles-USA
در میان مجموعه آثار او خانه ها و ویلاهای مسکونی از اهمیت بیشتری برخوردار بوده و جوایز معماری بسیاری را نصیب وی کرده اند. آنچه بیش از هر چیز در آثار مسکونی وی حائز اهمیت میباشد چگونگی برقراری پیوند میان بنا با فرهنگ, سنت ها و طبیعت پیرامون بناست. ایده های وی در این خصوص و همچنین استفاده از تکنولوژی های ساختمانی جدید ,کنترل انرژی و معماری پایدار موضوعات اصلی فعالیت های آکادمیک وی می باشند.
در میان آثار مسکونی ارلیچ خانه کنیون از شهرت بیشتری برخوردار است. طراحی ساختار فضایی این بنا که در زمینی وسیع و پر از درختان بنا شده است با هدف حفظ درختان و احداث بنا در میان آنها بوده است.
حفظ این درختان که از شاخص ترین انواع پوشش گیاهی در ایالت کالیفرنیا خصوصاً شهر لس آنجلس میباشند ایده اصلی در طراحی بوده و باعث شده است که پلان U شکل بنا در برخی نقاط از شکل هندسی خود خارج شود.
ا
معمار: Alvaro Leite Siza Vieira
موقعیت بنا: Penafile-portugal
ویلای تابستانی «تولو» توسط تنها فرزند آلوارو سیزا، معمار معروف پرتغالی و برنده جایزه معماری پریتزکر سال ۱۹۹۲ میلادی طراحی شده است. وی در سال ١٩٩٤ از مدرسه معماری پورتو فارغ التحصیل شده و در برخی از پروژههای آلوارو سیزا نظیر موزه هنر هلسینکی با پدرش همکاری داشته است .
پس از تأسیس دفتر شخص «سیزا» خانه ها و ویلاهای بسیاری را در شهرهای مختلف پرتغال و اسپانیا طراحی و اجرا نموده است اما هیچ یک از آنها به اهمیت و شهرت ویلای تولو نبوده است. این ویلا با هزینه کمی معادل صد و پنجاه هزار دلار ساخته شده است. آنچه در این خانه حائز اهمیت است چگونگی قرار گیری پروژه در شیب تند زمین و استفاده هوشمندانه از پتانسیل های موجود در سایت می باشد.
این بنا متشکل از حجم های مکعبی کوچکی است که همسطح با شیب زمین پایین رفته و از دور دست همچون پاره سنگ هایی طبیعی در بستر کوه به نظر میرسد. شاید در نگاه اول دلیل قانع کننده ای برای نحوه چیدمان فضاها و تعداد زیاد پله ها نتوان یافت اما نکته ای مهم تر از چگونگی قرارگیری بنا بر روی شیب زمین در این خانه موفقیت معمار در زیر پا گذاشتن ساختار رایج در نظام توده و فضا و خلق نظامی جدید است؛ چنانچه در سایر آثار این کتاب نیز مشاهده میشود همواره بنا در قسمتی از سایت احداث شده و محوطه یا باغ در مقابل یا پیرامون آن گسترده میگردد اما در این بنا، ویلا در دل زمین و محوطه بر تراز بالای آن در قالب بام هایی پلکانی تعریف شده اند.
بدین ترتیب تفکیک این دو از یکدیگر ممکن نبوده و توده و فضا هر یک دلیلی برای وجود دیگری می باشند. مساحت زیر بنای این ویلای کوچک ۱۸۰ متر مربع بوده و نحوه گستردگی آن به سمت جنوب حداکثر استفاده از تابش آفتاب را میسر ساخته است. همچنین به دلیل فرورفتن بنا در سایت در فصول گرم نیز میتوان از سرمای طبیعی زمین جهت خنک ساختن فضاهای داخلی استفاده نمود.
م